Griffel &Blog |
Bij het woord uitdagen moet ik aan een dialoog of duel denken. Je doet iets dat een ander verleidt tot gedrag. Dat kan seksueel van aard zijn, met een kort rokje zoals in de relativerende tweet van Jolanda rond de #metoo discussie, of je wilt bijvoorbeeld met die ander op de vuist. In elk geval is het een één-tweetje, actie en reactie tussen twee individuen.
Zo was het in elk geval tot voor kort. Tegenwoordig lijkt het woord meer een schizofrene insteek te hebben. Het is iets geworden dat je jezelf aandoet. En dan moet het bij voorkeur ook een beetje naar zijn. Deze twitteraar raadt als uitdaging die je jezelf moet aandoen ‘vlees in gelatine’ aan. Het idee is dat als je jezelf iets moeilijks aandoet dat dat goed is voor je ontwikkeling. Maar ook als een ander je iets aandoet is het zaak het niet te zien als een tegenslag. Nee, dat is een uitdaging! Je kunt bovendien door iets een ‘uitdaging’ te noemen de handeling meer cachet geeft. Deze arme kinderen moeten bijvoorbeeld buiten vuil opruimen onder het mom van een uitdaging. Ook abstracta lijken een rol te kunnen vervullen in het uitdagings één-tweetje. Er is een twitteraar die een kindvriendelijke stad uitdaagt. Of de realiteit die jou als persoon uitdaagt. Verwarrend, want de uitgedaagde heeft in beide gevallen niemand om op te reageren. Dus daar zit je dan, uitgedaagd en wel helemaal alleen thee te drinken. Het Griffel & Bok #woordvandeweek was deze keer uitdagen. Ontdek met de zoekopdracht wie of wat twitteraars allemaal uitdagen.
1 Comment
Je hebt een ding en je hebt nog een ding. Tussen die dingen bevestig je een draadje of een router of iets anders. Nu heb je een verbinding gemaakt. Zo'n verbinding kan heel nuttig zijn. 'De Willemsbrug verbindt de rechteroever van de Nieuwe Maas en het Noordereiland, Rotterdam,' lees ik in een tweet. Geen speld tussen te krijgen en het nut spat er vanaf. Zo simpel was het, tot het bedrijfsleven, de coaches en de beleidsmakers met verbinden aan de haal gingen. Toen werd verbinden een doel op zich: 'Mijn werk aardt, verbindt hoofd & hart, bewuste en onbewuste'. Mensen die zich afvragen wat dan het concrete resultaat is van die verbinding, hebben volgens deze twitteraar een gebroken hart of verdoofde gevoelens. Verbinden schopte het op deze manier – terecht – tot officieel 'jeukwoord' van de onvolprezen japke-d. Met het woord verbinden is heus niet zoveel mis. Maar wat het zo jeukerig maakt, is dat er wordt verbonden, zonder dat helder is wat en waarom. 'Vanavond gaat links Rotterdam zich verbinden,' bijvoorbeeld. Wie of wat is links Rotterdam? Waaraan verbinden zij zich? Elkaar? Aan een doel? Ik wil niet eindeloos hoeven zoeken naar het 'andere' uiteinde van het draadje om een zin te begrijpen. 'Kinderrechten kunnen verbinden & een kapstok zijn om in dialoog te gaan.' Mijn brein probeert de ontbrekende info wanhopig aan te vullen, op zoek naar logica. Tevergeefs. Ik krijg associaties van pratende kinderen die aan een kapstok hangen. Vuistregel. Wil je iets verbinden? Bedenk dan eerst welke dingen je precies verbindt, waarmee je ze verbindt en waarom je ze verbindt. Lukt het niet om dit te bedenken? Dan laat je ze met rust. Ga in plaats daarvan maar lekker iets opplakken of aan elkaar nieten, als de verbindingsdrift te groot is. Het Griffel & Bok #woordvandeweek was deze keer verbinden. Ontdek met de zoekopdracht wat twitteraars allemaal verbinden. |